Zaterdag 15 februari, dag 27, temperatuur -1 celcius en zeewatertemperatuur 5,2 celcius
Nu het einde van de Challenge nadert – vandaag was de op één na laatste dag – komt een gevoel van opluchting naar boven. Eindelijk, na al die inspanning en toewijding, is het moment daar om even op adem te komen. De lange dagen, de korte nachten, het doorzettingsvermogen dat nodig was om elke dag weer opnieuw die uitdaging van vroeg opstaan en de koude zee aan te gaan; het was allemaal niet voor niets. We zijn er bijna en dat geeft een groot gevoel van voldoening.
Toch, naast die opluchting sluipt er ook een vleugje melancholie naar binnen. Het besef dat deze periode van zelftesten en het bewijzen aan jezelf dat je het kan tot een einde komt, roept ook een lichte triestheid op. De routine die we hebben opgebouwd, de dagelijkse confrontatie met je grenzen en de euforie van het overwinnen ervan, zullen binnenkort niet meer tot de dagelijkse realiteit behoren.
De Challenge heeft ons sterker gemaakt, zowel fysiek als mentaal. Elke dag bood een nieuwe kans om te groeien, om iets nieuws over jezelf te ontdekken en om vastberadenheid te tonen. De mogelijkheid om gedurende 28 dagen te bewijzen dat je kunt volhouden, heeft een speciale plaats in je hart gekregen. Het afscheid nemen van deze mogelijkheid voelt dan ook als het afsluiten van een hoofdstuk.
Maar misschien is dat ook de schoonheid van uitdagingen: ze hebben een begin en een einde, en het is juist dat einde dat de waarde ervan benadrukt. Opluchting en triestheid, hoe tegenstrijdig ook, maken beide deel uit van het verhaal. En wie weet, met het einde van deze Challenge opent zich misschien wel een deur naar een nieuwe uitdaging, één die opnieuw de kans biedt om te laten zien wat je in huis hebt en om verder te groeien.
Het einde van een challenge is dus niet alleen een moment van opluchting, maar ook een kans om te reflecteren en vooruit te kijken naar de volgende uitdaging die op je pad komt. De NorthSeaVikings zijn gereed om afscheid te nemen van Challenge 2025 en zien al weer uit naar de Challenge van 2026!
Mundimarcus
2025 - Day 27 - February 15th - Relief and a Little Sadness
Temperature outside: -1 centigrade, seawater: 5,2 centigrade
As the end of the Challenge approaches – today was the penultimate day – a sense of relief comes over us. Finally, after all that effort and dedication, it is time to catch our breath. The long days, the short nights, the perseverance that was needed to face the challenge of getting up early and facing the cold sea every day; it was all for a reason. We are almost there and that gives us a great sense of satisfaction.
Yet, alongside that relief, a hint of melancholy also creeps in. The realization that this period of self-testing and proving to yourself that you can do it is coming to an end also evokes a slight sadness. The routine we have built up, the daily confrontation with your limits and the euphoria of overcoming them, will soon no longer be part of everyday reality.
The Challenge has made us stronger, both physically and mentally. Every day offered a new opportunity to grow, to discover something new about yourself and to show determination. The opportunity to prove that you can persevere for 28 days has a special place in your heart. Saying goodbye to this opportunity feels like closing a chapter.
But maybe that is also the beauty of challenges: they have a beginning and an end, and it is precisely that ending that emphasizes their value. Relief and sadness, however contradictory, are both part of the story. And who knows, with the end of this Challenge, a door may open to a new challenge, one that offers another chance to show what you are made of and to grow further.
So the end of a challenge is not only a moment of relief, but also an opportunity to reflect and look ahead to the next challenge that comes your way. The NorthSeaVikings are ready to say goodbye to Challenge 2025 and are already looking forward to the Challenge of 2026!
Mundimarcus
Comments