I wanted to share what happened when I (Maarten) came out of the water yesterday, at the very moment after the countdown, wading back to shore, about to walk the last bit back to our clothes. What happens to me every so often is that a song just pops up in my head. Can be any song, either pop music or from the classical realm. When this happens, I ‘listen’ to the song, and then try to determine what my subconsciousness is trying to tell me. The song I heard wading back to the shoreline is from the Messiah, the piece by G.F. Handel. It is called: ‘Behold, I Tell You A Mystery’ (part 3/45 to be precise, the first 40 seconds of: https://www.youtube.com/watch?v=13DpmWPV9IU). The text is this: “Behold, I tell you a mystery: we shall not all sleep; but we shall all be changed. In a moment, in a twinkling of an eye, at the last trumpet”. Firstly, I should mention that this particular piece in the Messiah touches me deeply. I think that if you are religious, it underlines the belief that there is life after death. All will be well in the end, you can be sure of it! You will be changed, for the better. This is real. When I thought about what my subconsciousness was trying to tell me, via this song, I think it is this: I felt great when I was wading back… Really, truly, exceptionally well - albeit very cold and physically uncomfortable at the same time... But the profound feeling of wellbeing easily outshone the other parts… So I think it refers to the sudden realisation that I was feeling much better than before (I had been struggling with some throat and breathing issues), but more importantly, that one dip makes such a great difference. It truly has a transformational effect on my mood. May well be the ‘cold water euphoria’ that Diederik described on his post of day 16. I am grateful to be able to experience this, every day, together with my friends – the North Sea Vikings.
Dag 17 - Change en Transformation
Ik wilde delen wat er gebeurde toen ik (Maarten) gisteren uit het water kwam, precies op het moment na het aftellen, terugwadend naar de kust en daarna teruglopend naar onze kleren.
Wat me af en toe overkomt, is dat er uit het niets een liedje in mijn hoofd opduikt. Kan elk nummer zijn, popmuziek of uit de wereled van klassieke muziek. Ik 'luister' dan naar het lied en probeer te bepalen wat mijn onderbewustzijn me probeert te vertellen.
Het nummer dat ik hoorde toen ik terugwaadde naar de kustlijn is uit de Messiah, het stuk van G.F. Händel. Het heet: ‘Behold, I Tell You A Mystery’ (deel 3/45 om precies te zijn, de eerste 40 seconden van: https://www.youtube.com/watch?v=13DpmWPV9IU ).
De tekst luidt: “Behold, I tell you a mystery: we shall not all sleep; but we shall all be changed. In a moment, in a twinkling of an eye, at the last trumpet”.
Allereerst moet ik vermelden dat dit specifieke stuk in de Messias mij diep raakt. Ik denk dat als je religieus bent, dit de overtuiging onderstreept dat er leven na de dood is. Uiteindelijk zal het allemaal goed komen, daar kun je zeker van zijn! Je zult ten goede worden veranderd. Dit zal echt gebeuren...
Toen ik nadacht over wat mijn onderbewustzijn me via dit lied probeerde te vertellen, denk ik dat het dit is: ik voelde me geweldig toen ik terug waadde... Echt, wezenlijk, uitzonderlijk goed - zij het tegelijkertijd ook erg koud en fysiek ongemakkelijk... Maar het diepe gevoel van wel-zijn overtrof gemakkelijk al het andere... Dus ik denk dat het verwijst naar het plotselinge besef dat ik me veel beter voelde dan voorheen (ik had last van wat keel- en ademhalingsproblemen), maar wat nog belangrijker is, dat een dip zo'n groot verschil maakt. Het heeft echt een transformerend effect op mijn humeur. Misschien wel de ‘koudwatereuforie’ die Diederik beschreef in zijn post van dag 16.
Ik ben dankbaar dat ik dit elke dag mag meemaken, samen met mijn vrienden – de North Sea Vikings.
Comments